Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ


ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

1. ΟΙ ΔΥΟ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Θα ήθελα να ξεκινήσω με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, σύμφυτες, εν πολλοίς, στην έννοια της κρίσης. Μια πρώτη δυσκολία είναι ότι η έννοια αυτή, από την πολλή χρήση, μοιάζει να έχει χάσει τη σημασία της και το τι ακριβώς συνεπάγεται. Ο R. Koselleck,[1] σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του για τη γενεαλογία και τις διαχρονικές χρήσεις και μετατοπίσεις του όρου, σημειώνει ότι η έννοια της «κρίσης»:
   «Εξ αιτίας της μεταφορικής της ευελιξίας, απόκτησε βαρύτητα (importance). Υπεισέρχεται στη γλώσσα της καθημερινότητας. Γίνεται ένα κεντρικό σλόγκαν (catch-word, Schlagwort). Στον αιώνα μας δεν υπάρχει, ουσιαστικά, καμιά περιοχή της ανθρώπινης ζωής που να μην έχει εξεταστεί και ερμηνευτεί με τη βοήθεια αυτής της έννοιας με την εγγενή της απαίτηση για αποφάσεις και επιλογές» (2006, σ. 358).  
 
Πώς μπορούμε, συνεπώς, να αποκαταστήσουμε το νόημα μιας λέξης με τόσο γενικευμένη, μεταφορική και πολλαπλή χρήση; Διατυπώνω, λοιπόν, την άποψη ότι έχουμε δύο τρόπους, δύο Λόγους (discourses), με τους οποίους μιλάμε για το ζήτημα της κρίσης και, κατά συνέπεια, κατανοούμε την έννοια της. Υπάρχει, αφ’ ενός ο δημόσιος Λόγος, ο Λόγος των εφημερίδων, των πολιτικών, της καθημερινότητας, και, αφ’ ετέρου, ο επιστημονικός Λόγος. Η διαφορά τους, όχι πάντοτε εμφανής, είναι σημαντική.
Ο δημόσιος Λόγος τείνει στο να αναγάγει την κρίση στα φαινόμενα, να μιλήσει για συγκεκριμένα πράγματα, περιοχές της ανθρώπινης δραστηριότητας, τα οποία θεωρεί ότι είναι σε κρίση. Κατά καιρούς, συνεπώς, διάφοροι θεσμοί, οργανωτικές μορφές, κοινωνικές καταστάσεις, αξίες ή πρακτικές, περιοχές, πόλεις ή και συνοικίες μπορεί να θεωρηθούν ότι βρίσκονται σε μια κατάσταση κρίσης, σοβαρή ή λιγότερο σοβαρή. Στην περίπτωση αυτή η λέξη «κρίση» συνοδεύεται, σχεδόν πάντοτε, από έναν επιθετικό προσδιορισμό. Λόγου χάρη, μιλάμε για την οικονομική κρίση κι έχουμε στο μυαλό μας την κρίση του χρέους, τη δημοσιονομική κρίση, τον πληθωρισμό, την ανεργία, το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών ή την πτώση των τιμών του χρηματιστηρίου. Μιλάμε για την κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος και, βεβαίως, μπορεί ο καθένας να έχει στο μυαλό του κάτι διαφορετικό για το τι είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, ποιες είναι οι λειτουργίες του, και για το τι συνιστά την κρίση του. Μιλούσαμε στη δεκαετία του 1980 και του 1990 για την αποβιομηχάνιση και τις συνέπειές της στην κοινωνική οργάνωση και στην οργάνωση του χώρου. Μιλάμε σήμερα περισσότερο για την κρίση του περιβάλλοντος και την ενέργεια. Μιλάμε για την κρίση ταυτότητας, με αναφορά στα κοινωνικά υποκείμενα, την κρίση του θεσμού του γάμου, τη δημογραφική κρίση, την κρίση στη Μέση Ανατολή, τα μεταναστευτικά ρεύματα, την κρίση των πολιτικών κομμάτων, και ούτω καθεξής.[2] 

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

21 Ιανουαρίου 2017: Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις της ιστορίας σηματοδοτούν μια νέα εποχή - το ξύπνημα του αμερικανού γίγαντα!

 [3,6 - 4,5 εκατομμύρια διαδηλωτές στις ΗΠΑ διαδήλωσαν στις 21 Ιανουαρίου στο κάλεσμα των γυναικών  - Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην ιστορία των ΗΠΑ | Δείτε το Χάρτη ΕΔΩ || Διαδηλώσεις σε όλον το κόσμο ΕΔΩ - Στην Αθήνα ΕΔΩ]
---------------------------------
21 Ιανουραίου 2017
Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις της ιστορίας σηματοδοτούν μια νέα εποχή και ...
(από μια γυναικεία διαδήλωση ξεκίνησε η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789 αλλά και η ακόμα μεγαλύτερη στη Ρωσία πριν από ακριβώς έναν αιώνα...)
 
το ξύπνημα του αμερικανού γίγαντα!
 
 του Γιώργου Μητραλιά
 

Αν και αρκετοί δεν το αντιλήφθηκαν, ή έκαναν πως δεν το αντιλήφθηκαν, αυτό που συνέβη στις 21 Ιανουαρίου 2017 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι στη κυριολεξία κοσμοϊστορικό: Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία των ΗΠΑ αλλά και στην ιστορία της ανθρωπότητας! Τουλάχιστον 4 και ίσως 5 και παραπάνω εκατομμύρια διαδηλωτές και διαδηλώτριες! Ένα γεγονός που σίγουρα γράφει Ιστορία και εγκαινιάζει μια νέα εποχή ταξικών αγώνων μετά από μια μακρά καταθλιπτική περίοδο υποχωρήσεων και ηττών…(1)

Το πρώτο συμπέρασμα είναι προφανές και ευνόητο: O αμερικανικός γίγαντας ξυπνάει και βγαίνοντας από την ατέλειωτη νάρκη του φέρνει τα πάνω κάτω σε όλο το κόσμο! Γιατί πέρα από την πρωτοφανή μαζικότητα, υπάρχει και η “ποιότητα” αυτών των διαδηλώσεων. Και πριν απ’όλα, η κατακλυσμική κυριαρχία των γυναικών που φέρνει ανεπαισθήτως στη μνήμη κάποιες άλλες γυναικείες διαδηλώσεις που σφράγισαν την ιστορία της ανθρωπότητας στους τελευταίους τρεις αιώνες. Ναι, ο πειρασμός είναι μεγάλος και υποκύπτουμε ευχαρίστως σε αυτόν θυμίζοντας ότι από μια γυναικεία διαδήλωση ξεκίνησε η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789 αλλά και η ακόμα μεγαλύτερη στη Ρωσία πριν από ακριβώς έναν αιώνα...

Όμως, υπάρχει και συνέχεια καθώς αυτή η γυναικεία διάσταση συμπληρώνεται και αποκτά όλη την εκρηκτική της γόμωση από την τεράστια συμμετοχή της νεολαίας που κυριαρχεί στο νέο και τόσο υποσχόμενο αμερικανικό κίνημα. Μιας νεολαίας μαχητικής και συνάμα ευαίσθητης, αλληλέγγυας και για αυτό ενωτικής και ενωμένης πέρα από τις “φυλετικές” και άλλες διαφορές που εκμεταλλεύονται εκείνοι που διαιρούν για να βασιλεύουν. Σε μια Ευρώπη που έχει σχεδόν ξεχάσει το νεολαιίστικο πρόσωπο των κοινωνικών διαμαρτυριών και εξεγέρσεων, είναι σίγουρα καλοδεχούμενο βάλσαμο ψυχής και αντικαταθλιπτικό φάρμακο το θέαμα των εκατομμυρίων αμερικανών νέων που γεμίζουν τους δρόμους δηλώνοντας μάλιστα... “σοσιαλιστές”...

Αλλά όχι μόνον αυτό. Ο ωκεανός των αυτοσχέδιων πλακάτ που έδινε τον τόνο και έκανε τόσο πολύχρωμες τις διαδηλώσεις είναι αδιάψευστος μάρτυρας της αυτενέργειας των διαδηλωτριών και διαδηλωτών. Σχεδόν ο καθένας και η καθεμιά κρατούσαν το δικό τους πλακάτ που είχαν φτιάξει με τα δικά τους χέρια και τα γνωστά “ευρωπαϊκά” μας “ετοιματζίδικα” πανώ ήταν απλώς ανύπαρκτα! Απόδειξη κι αυτή του συνειδητού πάθους των διαδηλωτών και διαδηλωτριών, που έκανε το ατέλειωτο πλήθος να πάλλεται, να βογγά και να ουρλιάζει σαν ένας άνθρωπος. Ακριβώς όπως συνέβαινε κάποτε στο μακρινό Μάη του ‘68…

Δράση ενάντια στη CETA | Σάββατο 28 Ιαν.2017 | Ερμού και Νίκης - Σύνταγμα - Ώρα 12:00


To Οικοσοσιαλιστικό blog συμμετέχει στη δράση ενάντια στη CETA ΕΔΩ ΕΔΩ.


Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

150 χρόνια Καρλ Μαρξ "Το Κεφάλαιο" | 14-15 Ιανουαριου 2017 | Αίγλη Ζαππείου

Με αφορμή την επαίτειο των 150 χρόνων από την έκδοση του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου του Μαρξ, το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ - Παράρτημα Ελλάδας σε συνεργασία με το περιοδικό Θέσεις οργανώνουν ένα διήμερο διεθνές συνέδριο στην Αθήνα.

Το μείζον έργο του Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, αναγνωρίζεται ευρύτατα ως η θεωρητική αφετηρία για όλους όσοι ενδιαφέρονται για την αποκρυπτογράφηση και σε βάθος ανάλυση των εσωτερικών μηχανισμών λειτουργίας του καπιταλισμού. Το σύστημα των εννοιών και αναλύσεων που περιέχεται στο Κεφάλαιο παρέχει στους ριζοσπάστες στοχαστές τις απαραίτητες γνώσεις για να απομυθοποιήσουν τις «αλήθειες» των κυρίαρχων αστικών θεωρητικών σχημάτων, ιδεολογικών βεβαιοτήτων και συνεπαγωγών πολιτικής και επομένως αποκτά μεγάλη θεωρητική και πολιτική σημασία. Η Μαρξική «κριτική της πολιτικής οικονομίας» που αναπτύσσεται στο Κεφάλαιο και στα σχετιζόμενα με αυτό χειρόγραφα της περιόδου 1857-1867, διαμορφώνει μια ιδιαίτερη θεωρητική περιοχή, η οποία επιτρέπει την κατανόηση των σχέσεων οικονομικής και κοινωνικής εξουσίας, των κινητήριων δυνάμεων και των τάσεων εξέλιξής τους, σε όλες τις κοινωνίες, όπου ο καπιταλιστικός τρόπος της παραγωγής είναι κυρίαρχος. Το Κεφάλαιο παραμένει επίκαιρο έργο και σημαντικό, ιδιαίτερα εν μέσω της παρούσας παγκόσμιας συστημικής οικονομικής κρίσης.

Το πρόγραμμα ΕΔΩ. VIDEO ΕΔΩ

ΠΗΓΗ ΕΔΩ